بررسی تاثیر اتانل بر بقای سلول‌ های فیبروبلاست انسانی

مقدمه: مصرف اتانل یا الکل اتیلیک(C2H5OH) می ‌تواند عوارض سمی در بدن داشته و موجب تغییرات گسترده‌ای در سلول‌ های بدن شود. اتانل در بدن به عنوان یک متابولیت عادی محسوب نمی‌ شود و متابولیسم آن از مسیرهای متنوعی انجام می ‌گیرد. در یک مسیر آلدئید دئیدروژناز، اتانل به استالدئید و در مرحله بعد به یک ماده جنبی با فعالیت کمتر به نام استات تبدیل می ‌شود. در صورتی که مقدار مصرفی آن بالا باشد، مســـیرهای دیـــگری به کار می ‌آیند که سبـــب به وجود آمـــدن مـــتابولیت ‌های فرعی خطـــرناکی از جملـــه گونه‌ های اکسیـــژنی فعال(ROS) Reactive oxygen species شوند که می‌ توانند به DNA و پروتئین ‌ها آسیب رسانده و ترکیبات سرطان‌ زا ایجاد کنند. مواد و روش ‌ها: در این پژوهش در دو مرحله اثر غلظت ‌های مختلف اتانل بر سلول‌ های فیبروبلاست انسانی توسط روش های مشاهده میکروسکوپیInvert و تست بقا MTT assay مورد بررسی قرار گرفت. بدین صورت که در مرحله اول پس از 48 ساعت انکوباسیون در محیط کشت RPMI حاوی غلظت های مختلفی از الکل و در ادامه در مرحله دوم به منظور بررسی پایداری و ناپایداری اثـر اتانل بر نسل های بعدی این سلول ‌ها به مـدت 48 ساعت نیز در محیط کشت فـاقد اتانل کشت داده شدند. یافته ‌های پژوهش: مطالعات تست بقا نشان داد که پس از 48 ساعت انکوباسیون در غلظت های مختلفی از اتانل میزان بقا سلول های فیبروبلاست انسانی تغییر می یابد. از سوی دیگر در ادامه کشت سلول ها در محیط فاقد اتانل به مدت 48 ساعت تغییراتی را در میزان بقا در نســـل های بعـــدی مشاهده شد که این نتایج به کمک مطالعات میکروسکوپی تایید گردید. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به تغییرات بقای سلول ‌های فیبروبلاســـت در شرایط غـــیاب الکل این گونه می توان نتیجه گرفت که اتانل سبب تغییراتی در سطح ژنتیکی نسل های بعدی سلول ها شده است و پیشنهاد می گردد که بررسی در سطح ژنتیکی و تعیین کاریوتیپ این سلول ها انجام شود تا امکان بروز اختلالات ژنتیکی مشخص گردد.